Włochy oprócz swojego krajobrazowego piękna słynie również z wielu innych produktów takich jak regionalne potrawy, espresso oraz wyśmienite wina.
To kraj, w którym o jedzeniu myśli się chyba najwięcej. Sposób biesiadowania ma antyczne tradycje sięgające czasów Lucullusa - rzymskiego wodza z okresu cesarstwa. Zasłynął on bowiem z organizacji wspaniałych uczt, których sława przetrwała wieki. Obecnie również, jeśli tylko to możliwe, celebruje się posiłki na wspólnej biesiadzie. Wśród burzliwych dyskusji o polityce, sporcie czy o dniu codziennym zawsze wymienia się uwagi na temat spożywanego jedzenia.
Zróżnicowanie produktów kuchni włoskiej i fantazja w ich przygotowaniu uwodzą smakoszy z całego świata. Od prostych przepisów regionalnych po te najbardziej wyrafinowane z najlepszych stołów kraju. Wykorzystanie wiekowych tradycji to także sposób, w jaki Włochy zabiegają o rzesze turystów.
Na rynku masowym gdzie dąży się do ujednolicenia smaków dziedzictwo Italii, może zaoferować bogactwo nie tylko ekonomiczne, ale i kulturowe. We Włoszech zostało naliczonych około 250 rodzajów wędlin, ponad 400 rodzajów sera, prawie 200 sposobów przygotowania przetworów rybnych i warzywnych i ponad 200 rodzajów pieczywa. Nie należy oczywiście zapominać o zróżnicowaniu oliwy z oliwek, bardzo wielu odmianach wina jak i niezliczonej ilości produktów cukierniczych.
Każdy region ma swoje specjały. Włosi specjalizują się w produktach regionalnych, wytwarzanych tradycyjną metodą na niewielką skalę. Co ciekawe, znane na całym świecie i obecne już w Polsce, włoskie marki: Agnesi (makarony), Carapelli (oliwy), Zanetti (sery) Barilla (makaron) należą do włoskich biznesów rodzinnych. To Włosi mają najwięcej produktów objętych ochroną. Są wśród nich słynny włoski parmezan Parmigiano Reggiano z apenińskiego regionu Emiglia Romagna, ser Grana Padano z regionu Lombardii, Gorgonzola - pleśniowy ser krowi z Lombardii, szynki parmeńska Prosciuto di Parma, Prosciuto San Daniele. We Włoszech jest 155 produktów, które mają oznaczenie DOP, czyli pochodzenie geograficzne produktu chronione.

Sztuka kulinarna we Włoszech zależna jest także od położenia geograficznego i klimatu. Klasycznym produktem włoskim są makarony przyrządzane na najrozmaitsze sposoby jak i oczywiście pizza. Dopiero podróżując wzdłuż półwyspu odkrywamy jak urozmaicona jest gastronomia tego pięknego kraju. Każdy region ma swoje dania, które jego mieszkańcy "eksportują" i promują z dumą przy każdej nadążającej się okazji. Również w obrębie danego regionu, są często wariacje w sposobie przygotowania danej potrawy, która może różnić się choćby dodaniem jakiegoś zioła.
Poza bogactwem smaków kuchnia włoska, a szerzej śródziemnomorska została uznana za jeden z najzdrowszych sposób żywienia. W rybach, owocach morza, warzywach, królującym powszechnie pomidorze, owocach, potrawach pełnoziarnistych czy oliwie z oliwek znajdują się wszystkie potrzebne nam składniki dla zdrowego rozwoju organizmu. Jeżeli jeszcze zwieńczymy posiłek czerwonym winem możemy być spokojni, że dostarczyliśmy ciału tego co najlepsze. Kuchnia włoska łączy w sobie wiele zalet. Jest tania i łatwa do przyrządzenia. Podstawowymi składnikami tej kuchni jest oliwa, świeże owoce, jarzyny, ryby i zioła. Dzięki temu uchodzi za jedną z najzdrowszych w Europie. Nie oznacza to oczywiście że jest uboga - wręcz przeciwnie - cieszy się ogromną różnorodnością serwowanych posiłków. Włosi posiłek tradycyjnie zaczynają od przystawki (wł. antipasto). Dotyczy to obiadu (wł. pranzo) i kolacji (wł. cena). Antipasto składa się często z zimnego mięsa, frutti di mare lub sałatek jarzynowych. Popularną przystawką jest gotowana szynka (wł. cotto) lub szynka wędzona (wł. crudo) podawana z serem mozzarella.
Jednym z najbardziej popularnych, rozsławionych po świecie produktów włoskich jest pizza, której wykonanie bez dwóch zdań nadal najlepiej wychodzi Włochom. Pizza pochodzi z Neapolu i tutaj smakuje najlepiej. Włoska pizza jest przede wszystkim bardzo cienka i płaska. Do przyrządzenia nie stosuje się dużej ilości tłuszczu. Surowe zasady zabraniają serwować na pizzy np. słodkiej kukurydzy czy ananasów.

Włosi słyną również z kawy. Jej aromat na ulicy włoskich miast nikogo nie powinien zdziwić. Prawie wszyscy zaczynają tradycyjnie dzień od małej czarnej, czyli espresso. Aromat świeżo parzonej kawy jest jednym z najbardziej charakterystycznych zapachów włoskiej ulicy. Zwykle jest to albo mała czarna (espresso lub po prostu caffé), za około 0,80 €, albo cappuccino ze śmietanką wdmuchuchiwaną gorącą parą (około 1,10 €). Są też inne odmiany kawy: espresso z większą ilością wody to caffé lungo lub Americano, domieszkę alkoholu zawiera caffé corretto; caffé macchiato podawana jest z niewielką ilością mleka; caffé latte przypomina naszą „białą kawę”. Obecnie w wielu miejscach podaje się kawę bezkofeinową. W lecie często pije się kawę na zimno (caffé freddo), ale prawdziwym przysmakiem jest caffé granita, zimna kawa z lodem i bitą śmietaną.

We Włoszech produkuje się również jedne z najlepszych win europejskich. Są one bardzo zróżnicowane. Włochom udało się skutecznie powalczyć ze stereotypem, mówiącym że ich szlachetne trunki to przeważnie ciężkie czerwone wino lub tanie wino musujące. Z upływem lat wino włoskie podbija światowe rynki. Jako pierwsze z powodzeniem na innych rynkach zaczęło się sprzedawać Lambrusco (wino lekko musujące). Innymi popularnymi włoskimi winami są np. Chianti, Valpolicella czy Soaves. Wina włoskie są uznawane przez koneserów za jedne z najlepszych i najbardziej zróżnicowanych w Europie, a dawna opinia, że są to głównie ciężkie czerwone wina i tanie wina musujące, już dawno została odłożona do lamusa.
W ostatnich latach coraz więcej włoskich win zdobywa uznanie na świecie. Miłym zaskoczeniem dla podróżujących po Włoszech jest to, że najlepsze wina przeznaczane są do sprzedaży na rynku krajowym. Dzięki systemowi DOC jakość wina w ostatnich latach stopniowo wzrasta, a wielu producentów poza udoskonalaniem znanych typów win, takich jak Barolo i Orvieto, wprowadza nowe eksperymentalne gatunki. Winiarze z południa nie poprzestają już na sprzedawaniu na północy prawie całej swojej produkcji z przeznaczeniem do wyrobu mieszanych win stołowych, a francuskie wina Chardonnay, Sauvignon i Pinot w Toskanii, Trydencie i Friulii stały się równie popularne, jak tradycyjne wina włoskie. Włosi w wyborze trunków nie kierują się snobizmem. „Szlachetne” gatunki nie cieszą się tu takim szacunkiem, jak we Francji czy Anglii. Lekkie czerwone wina, np. wyrabiane z winogron dolcetto, w upalne dni serwuje się prosto z lodówki, a niektóre mocne, białe pije się w temperaturze zbliżonej do pokojowej. Wina zawsze podaje się do posiłku. Wszystkie są dosyć tanie.
W restauracjach zawsze podaje się wino czerwone (rosso) lub białe (bianco), a tylko z rzadka różowe (rosé lub rosato). Jeśli trudno podjąć decyzję co do wyboru gatunku, nie ma powodu unikać nalewanych prosto z beczki miejscowych win, które są dobre i tanie (około 4,10 € za litr). Warto poprosić o vino sfuso, które podaje się w kuflach półlitrowych (un mezzo) lub ćwierćlitrowych (un quarto). Wino butelkowane jest równie dobre, ale droższe: w restauracji butelka kosztuje 8,20-10,30 €, w sklepie czy domu towarowym - ponad połowę mniej. Wino w kieliszku kosztuje 0,60-2 €, w zależności od marki.