Położony we wschodniej części Czarnogóry. Już w 1872 roku został objęty ochroną prawną na mocy decyzji króla Mikołaja. Leży w centralnej części góry Bjelasica pomiędzy rzekami Tara i Lim jest porastany przez liczne górskie gatunki drzew i zamieszkany między innymi przez takie gatunki zwierząt jak niedźwiedzie, wilki, jelenie czy lisy. Ma powierzchnię 5400ha i jest najstarszym parkiem narodowym w Czarnogórze. Obszar ten był wzięty pod ochronę już w 1878 r.

W górskiej dolinie Biogradskiej Rzeki zachowały się pozostałości dziewiczych lasów. To jedna z trzech ostatnich puszczy w Europie, z typową dla puszczy roślinnością (80 procent tego obszaru to lasy). Wiele drzew ma ponad 500 lat. Pozostała część parku to połoniny o spokojnej i łagodnej aurze.

Dla turystów „nawykłych” do krasowego pejzażu Gór Dynarskich ten krajobraz może wydawać się czymś niezwykłym. Na terenie parku znajduje się kilka jezior, największe - Biogradskie (położone 1094m powyżej poziomu morza), leży w środku Parku. Inne jeziora to: Pesica, Sisko i Veliki Ursulovac.

Na obszarze tym występuje aż 86 gatunków endemicznych. Park słynie też z blisko 80 gatunków kolorowych motyli.

Już w 1872 roku Park Narodowy Biogradska Gora został objęty ochroną prawną na mocy decyzji króla Mikołaja. Stuletnie drzewa mają 40 - 50m wysokości. Są tam typowe górskie drzewa: dąb, klon, buk, jodła, itd. Obserwatorzy ptaków i ornitolodzy mogą cieszyć się lotami orłów i 150 innych ptaków. Niestety na obszarze Parku jest bardzo mało oznakowanych szlaków.