Coraz więcej osób odwiedza Słowenię w trakcie sezonu letniego,ale także i poza nim. Większość stanowią uczestnicy wczasów i wyjazdów zorganizowanych, korzystający z bezpośrednich połączeń lotniczych, autokarowych bądź kolejowych. Natomiast dla tych którzy wybiorą dojazd samochodem istnieje kilka sprawdzonych dróg dojazdowych do Słowenii. Przejazd samochodem z Polski do Słowenii wydaje się najlepszym pomysłem. Przy rozłożeniu kosztów benzyny na trzy lub cztery osoby podróż wychodzi najtaniej i najwygodniej. Można dowolnie wybrać trasę przejazdu i modyfikować ją w trakcie podróży, zwiedzając po drodze np. Wiedeń, Graz czy zatrzymując się nad jeziorem Wörther pomiędzy Klagenfurtem a Villach.

Z Polski południowej można dojechać do Słowenii w jeden dzień (ok. 700 km). Jedna z najkrótszych tras wiedzie z Cieszyna (przejście graniczne), przez Bratysławę, Wiedeń, Graz, Klagenfurt, przełęcz Koren lub przełęcz Ljubejl do Lublany (700 km, 8 godz.). W przypadku podróży z przyczepą kempingową trzeba jechać z Villach przez Karawankentunnel do Jesenic. Podobnych tras może być kilka w zależności, gdzie przekraczamy polską granicę.
Słowenia ma blisko 150 przejść granicznych z Włochami, Austrią, Chorwacją i Węgrami, choć tylko niektóre z nich są otwarte dla obywateli innych krajów niż wymienione. Turystom z centralnej i północnej Polski podróż zabierze dwa dni. Warto zatem rozejrzeć się za noclegiem w okolicach Bratysławy (połowa trasy). Słowenia ma blisko 150 przejść granicznych z Włochami, Austrią, Chorwacją i Węgrami, choć tylko niektóre z nich są otwarte dla obywateli innych krajów niż sąsiedzi.
Na terytorium Słowenii obowiązkowe jest używanie świateł mijania, zapinanie pasów bezpieczeństwa na wszystkich siedzeniach, przy których są one zamontowane.

Inna możliwością dojazdu jest autokar, niestety, żaden polski licencjonowany przewoźnik nie utrzymuje stałego połączenia autobusowego ze Słowenią. Jeżeli jednak ktoś wybrał właśnie ten środek lokomocji, powinien rozważyć wariant z przesiadką w Wiedniu, w Wenecji lub Bratysławie. Ponieważ Słowenia staje się coraz bardziej łakomym kąskiem także dla polskich biur podróży, można poszukać autobusów czarterowych, które jadą z turystami na wyjazdy zorganizowane i mają wolne miejsca. O szczegóły należy pytać w biurach podróży.
Większość międzynarodowych autokarów przyjeżdża i odjeżdża z dworca autobusowego w Lublanie, ale zatrzymują się również w większych miastach na terenie całego kraju.

W dobie szerokiego rozwoju transportu lotniczego istnieje kilka połączeń, dzięki którym można w łatwy i szybki sposób dostać się do Słowenii. Z Warszawy można dotrzeć LOTem i Adria Airways do Lublany 5 razy w tygodniu. Przeloty z przesiadką w Czechach, Austrii lub Szwajcarii są obsługiwane przez CSA, Austrian Airlines i Adrię. Do Lublany można również dolecieć z Krakowa, przesiadając się w Wiedniu. Słoweńskie linie lotnicze Adria utrzymują regularne połączenia między Lublaną i ponad dwudziestoma miastami Europy i Bliskiego Wschodu.
Międzynarodowe porty lotnicze znajdują się w Mariborze oraz w nadmorskim Portorožu, ale jedynie lotnisko Brnik, 23 km na północny zachód od Lublany, obsługuje regularne przeloty międzynarodowe. W hali przylotów mieści się biuro rezerwacji hotelowych z telefonem oraz bankomat SKB Banka wypłacający gotówkę w tolarach, a w hali odlotów - okienko informacyjne. Na lotnisku ma przedstawicielstwo biuro turystyczne Kompas oraz kilka wypożyczalni samochodów, m.in. ABC, Avis, Budget, Europcar, F-Rent-a-Car, National oraz Hertz. Jest również poczta, sklep wolnocłowy, kilka restauracji samoobsługowych, oddział Nova Ljubljanska Banka oraz kantor. Wszyscy pasażerowie opuszczający Słowenię drogą lotniczą muszą zapłacić 2700 SIT podatku, który przeważnie jest już zawarty w cenie biletu.

Istnieje również możliwość dotarcia do Słowenii drogą kolejową. Z Polski do Słowenii połączeń jest kilka, ale z jedną lub kilkoma przesiadkami. Najtaniej i najwygodniej można dojechać do Słowenii wsiadając do pociągu Chopin, odchodzącego do Wiednia z Warszawy Centralnej i przejeżdżającego przez Zawiercie, Sosnowiec, Katowice i Zebrzydowice. Następnie ze stacji Wien Meidling odjeżdża InterCity do Lublany. Cena biletu w jedną stronę w wagonie 2. klasy wynosi 370 zł, plus ok. 23 zł za przejazd IC. Dopłata za kuszetkę wynosi 54 zł, a za miejsce w wagonie sypialnym 2. klasy - 128 zł. Warto wiedzieć, kupując bilet za granicę, że taryfa międzynarodowa dotyczy całej długości trasy, także odcinka na terenie Polski. Aby nieco zaoszczędzić, warto wykupić w kasie krajowej bilet do granicy, a w kasie międzynarodowe za bilet na dalszą drogę. Wymienione poniżej międzynarodowe składy to ekspresy, dlatego niektóre wymagają rezerwacji. Dopłata InterCity (IC) wynosi 200 SIT, a za jedyny skład EuroCity (EC) - 564 SIT (Mimara, na trasie Berlin-Zagrzeb przez Monachium, Salzburg i Lublanę). Termin ważności biletów wydawanych przez kasy kolei słoweńskich wynosi dwa miesiące od daty zakupu.