Sofia - Głównymi atrakcjami stolicy Bułgarii są:

Góra Witosza - spacer wokół monastyru Dragalewskiego; przejażdżka wyciągiem krzesełkowym do Aleko na zboczu góry. Pasmo Witosza jest najczęściej odwiedzanym łańcuchem górskim w Bułgarii. Jest to jeden z symboli stolicy kraju. Szczyt "Czerni Wrych" (2290) plasuje Witoszę jako czwarte, co do wysokości góry w Bułgarii. Unikalnym fenomenem przyrody są tu kamienne rzeki moren (okrągłych kamieni granitowych). W wysokich górach zima trwa tu do 7 mies. Największą rzeką wypływającą z Witoszy jest Struma, która wpada do Morza Marmurowego. W górach tych nie ma jezior. Jest tu najdłuższa jaskinia w Bułgarii - "Duchłata" i źródło krasowe "Żiwata woda". W 1934 r. utworzono Park Narodowy "Witosza". Głównymi centrami turystyki są tu Aleko i Złatni Mostowe.
Sobór Aleksandra Newskiego - niepowtarzalne koncerty w krypcie wspaniałego zabytku. Cerkiew Soboru Aleksandra Newskiego została zbudowana w latach 1904-1912 ze składek społeczeństwa ku czci 200 000 żołnierzy rosyjskich, poległych w walce o niepodległość Bułgarii. Cerkiew została poświęcona św. Aleksandrowi Newskiemu, który jako nowogrodzki książę pokonał w 1240 r., w bitwie nad Newą, Szwedów.. Oparł się on również naciskom Rzymu i nie przyjął katolicyzmu. W 1380 r. duchowieństwo prawosławne ogłosiło go świętym. Cerkiew stylu neogotyckim została zbudowana na planie krzyża. Zostały także dodane elementy wschodniego renesansu rosyjskiego. Ma ona 73,5 m długości, 5015 m szerokości, 3170 m2 powierzchni i mieści 5,5 tysiąca osób. Pod pozłacaną kopułą wieży dzwonniczej znajduje się 12 różnej wielkości dzwonów, które razem ważą 23 tony. Posadzkę wyłożona jest wielobarwnym marmurem carraryjskim, a ściany, ozdobione malachitem, alabastrem i różnymi odmianami marmurów. Pokryte są one freskami, które przedstawiają 280 postaci z różnych scen biblijnych. Ponadto są tam cenne ikony olejne. Sobór jest podzielony na pięć naw i ma trzy ołtarze. Przed nawą z ołtarzem pod wezwaniem św. Aleksandra Newskiego umieszczono rzeźbione i zdobione bogato dwa trony carski i patriarszy. Wśród malowideł najsłynniejszy jest, Bóg Zastępów - malarza M. Miasojedowa (na sklepieniu centralnej kopuły). Imponują barwą i rozmachem Ofiara Abrahama A. Mitowa, Dwunastoletni Jezus w świątyni I. Myrkwickiego, Ofiarowanie Najświętszej Marii Panny N. Petrowa, Gody w Kanie Galilejskiej B.D. Bołotnowa. Pięćdziesięciu artystów bułgarskich i rosyjskich ofiarowało tej cerkwi płody swych talentów. W podziemiach cerkwi znajduje się Oddział Sztuki Starobułgarskiej ze stalą wystawą. Na wystwie tej można obejrzeć ikony, starodruki, naczynia liturgiczne oraz malowidła ścienne Do cennych eksponatów należy reliefna kamienna ikona z IX w., która przedstawia św. Pawła Apostoła, alabastrowa ikona z XII w., mozaikowa ikona z XIII w. i pochodzące z XIII-XIV w. dwie ikony obustronnie malowane. Jedna to Cud Chrystusa w Latom, a z odwrotnej przedstawia Matkę Boską Kathaphigi i Jana Teologa, a druga ukazuje Matkę Boską Gorgoepikos i Chrystusa Pantokratora na odwrocie. Jest tam również rzeźbiony tron z XI w.
Rotunda św. Jerzego jest to rotunda zbudowana z czerwonej cegły z czasów wczesnochrześcijańskich. Jest ona najstarszym budynkiem znajdującym się w Sofii, stolicy Bułgarii. Została ona zbudowana przez Rzymian w IV wieku n.e. Wewnątrz oraz w centralnej kopule zachowały się oryginalne freski z XII-XIV w. Budynek służył za meczet w czasach Imperium Osmańskiego a dopiero po jego upadku za cerkiew-muzeum. Rotundę można ja bez problemu znaleźć na tyłach Hotelu Sheraton, wśród pozostałości antycznego miasta Serdica.
Centrum stolicy - chwila w kawiarni spędzona na oglądaniu barwnego tłumu

Do atrakcji turystycznych Południowej Bułgarii należą:

Góry Riła - zlokalizowane w odległości 50 km w linii prostej od stolicy Bułgarii - Sofii. Najwyższy masyw Bułgarii i zarazem całych Bałkanów z kulminacją Musały - 2925 m n.p.m. W górach tych ponad 90 szczytów ma wysokość ponad 2 tysięcy metrów, a siedem szczytów przekracza 2500 metrów. Riła oferuje ponad 150 jeziorek polodowcowych. Na szczycie Musały zlokalizowana jest stacja meteorologiczna. Na, której zanotowano: temperaturę maksymalną 19 stopni Celsjusza i temperaturę minimalną -39 stopni Celsjusza. Klimat Riły jest surowy. Średnia temperatura lutego wynosi -10 stopni Celsjusza, a w sierpniu osiąga temperaturą nieco powyżej zera. Śniegi zalegają po 8 miesięcy, a w niektórych miejscach leżą przez cały rok.
Smoljan - Na zboczach gór wznoszą się kamienne domy, które zostały niegdyś zbudowane w stylu bułgarskiego odrodzenia narodowego. W dzielnicy Rajkowo znajduje się Muzeum Etnograficzne ze zbiorami przedmiotów kultury góralskiej. Smolan rozsławił się dzięki długowieczności swoich mieszkańców. Wiele osób urodziło się w XIX wieku. We wsi Mogilicy, oddalonej ok. 25 km od Smoljanu, stoi pałac-twierdza rodu Agnuszewów. Ma trzy dziedzińce, 96 pomieszczeń z tajnymi przejściami, a wokół grube mury, mocne bramy i wieże strażnicze. Mieści się tam Muzeum Rodopów.
Melnik jest znany przede wszystkim z wina - tutaj właśnie wyrabia się słynny trunek ze szczepu Melnik. Ale to nie wszystkie jego zalety. Jest najmniejszym miasteczkiem Bułgarii (na stałe mieszka to ok. 250 mieszkańców), uznanym za miasto-muzeum, składającym się prawie wyłącznie z zabytkowych domów zamienionych na winiarnie i gospody, w których można delektować się bałkańską kuchnią i winem:) Miasteczko otaczają unikatowe na skalę światową skalne piramidy - piaskowcowe skałki powstałe na skutek procesów wietrzenia. I co najważniejsze - miasteczko, wręcz wymarzone dla turystów, nie jest odwiedzane przez tłumy. Ciągle panuje tu spokój i niezapomniana atmosfera.
Płowdiw - rzymskie ruiny, tureckie meczety i bułgarskie cerkwie. Jest to drugie, co do wielkości miasto w Bułgarii, jest miastem kontrastów. Z jednej strony posiada kilka unikatowych ruin z czasów rzymskich, z drugiej strony prezentuje najpiękniejsze domy z czasów bułgarskiego odrodzenia narodowego. To także miasto wyrosłe na styku Wschodu i Zachodu. Chrześcijańskie świątynie sąsiadują tu z minaretami muzułmańskich meczetów. Zaś charakter malowniczej starówki najlepiej oddaje dawny przydomek Płowdiwu - "Miasto Trzech Wzgórz".
Monastyr Baczkowski - położony jest w górach Rodopy przy lewym brzegu rzeki Czepełarskiej. Oddalony o 11 km od miasta Asenowgrad oraz 28 km od Płowdiw. Jest drugim, co do wielkości, monastyrem w Bułgarii po Riłskim, a także po grobie Iwana Riłskiego drugim największym miejscem pielgrzymek w Bułgarii.

Środkowa Bułgaria

Weliko Tyrnowo - miasto położone w północno-centralnej Bułgarii nad rzeką Jantrą, przy ujściu rzeki Rusenski Łom, u północnych podnóży gór Bałkan, ok. 240 km na północny wschód od Sofii. Jedno z najstarszych miast w Bułgarii, historycznie trzecia stolica państwa. Symbol bułgarskiej niepodległości i państwowości. Miasto położone jest na kilku wzgórzach, z których najważniejsze to Sweta Gora, Carewec i Trapezica. Lokalizacja miasta wymusiła szczególną, wyjątkowo ciasną zabudowę, sprawiając wrażenie, iż domy stoją jeden na drugim. Obecnie Weliko Tyrnowo jest stolicą obwodu Wielkie Tyrnowo i regionalnym centrum administracyjnym. Znajduje się tutaj jeden z najważniejszych uniwersytetów w kraju.
Ruiny twierdzy Carewec, nieomal otoczone przez rzekę, przypominają o czasach Drugiego Państwa Bułgarskiego (1185-1393), którego Weliko Tyrnowo było stolicą. Na północny zachód, po drugiej stronie przepaści wznosi się wzgórze Trapezica, ongiś siedziba szlachty i dworu. Jego podnóże zamieszkiwali rzemieślnicy i kupcy. W okolicy wznoszą się wczesnośredniowieczne cerkwie. Na Świętej Górze (Sveta Gora), w miejscu obecnego uniwersytetu, działały kiedyś klasztory. Wąskie ulice dawnego Wielkiego Tyrnowa zdobią budynki w stylu bułgarskiego odrodzenia narodowego; współczesna część miasta ciągnie się na zachód. Jest to jedno z tych miast, których nie wolno pominąć, zwiedzając Bułgarię: nigdzie nie można lepiej doświadczyć potęgi dawnej wielkiej Bułgarii.
Triawna jest położona na północnych stokach Starej Płaniny, w dolinie rzeki Triewnenskiej, 440 m n.p.m. Jest tu łagodne, górskie powietrze, stare lasy, rzeka o bystrym nurcie i stare, stylowe domy. Stare Miasto w Triawnie jest chronioną strefą architektoniczną - ze 140 zabytkami. Plac Kap. Diado Nikoła to zespół kilku pomników architektury bułgarskiego Odrodzenia - najstarsza jest cerkiew "Sw. Archangieł Michaił" ze Średniowiecza. Wieża Zegarowa (1844) i "Kiwgirenija" (durszlakowy) Most (1845) są symbolem miasta. Triewnwnensko ucziliszte (1839) jest jedną z pierwszych szkół świeckich w Bułgarii. Daskałowata Kyszta to muzeum rzeźby w drewnie. Ze względu na sprzyjający klimat powstało tu pierwsze w Bułgarii sanatorium gruźlicze. Wody mineralne sprzyjają kuracji - w pobliżu jest Balneologiczne Sanatorium.
Wioska etnograficzna Etyr jest jedną z najznamienitszych atrakcji Bułgarii. W wiosce etnograficznej Etyr można poznać życie bułgarskich rzemieślników (piekarzy, kołodziejów, kamieniarzy, futrzarzy, szklarzy, kapeluszników, jubilerów, rymarzy, młynarzy, garncarzy, kowali i tkaczy), od wieków uprawiających swoje rzemiosło w typowych domach XVIII- i XIX-wiecznego Gabrowa, zrekonstruowanych tu w latach 60. Niektóre warsztaty po prawej stronie strumienia biegnącego przez drewnianą wioskę są zasilane energią wodną. Na samym końcu osady znajduje się mała karczma z niezłym miejscowym piwem.
Kopriwsztica - historyczne miasto położone w środkowo-zachodniej Bułgarii, około 111 km na wschód od Sofii, mieszka tu około 2700 ludzi. W mieście zachowała się typowa zabudowa XIX-wiecznej Bułgarii, co czyni Kopriwszticę miastem-skansenem i jedną z największych atrakcji turystycznych regionu. Kopriwsztica znajduje się na liście zabytków UNESCO, jest niezbyt często odwiedzana przez turystów, być może ze względu na swe położenie pośród bezludnych równin i wzgórz, z dala od uczęszczanych szlaków. Kopriwsztica jest miasteczkiem-muzeum z ponad 250 zabytkami z okresu bułgarskiego Odrodzenia. Od XIV w. istniała tu bogata osada z piękną architekturą, trzykrotnie niszczona pożarami i odbudowywana na nowo. Mieszkańcy Kopriwszticy byli świetnymi kupcami, handlowali aż z Istambułem i Aleksandrią. W XIX w. ludność miasta osiąga 12 000, budują się nowe obszerne domy, szkoły, cerkwie, fontanny i mosty. W 1837 r. Otwarto tu pierwszą szkołę świecką. W 1867 r. Wasyl Lewski założył swój komitet rewolucyjny. Najważniejszym obiektem architektury i etnografii jest tak zwana. "Oslekowa Kyszta". W domu rodzinnym Georgi Benkowskiego przechowuje się drewnianą armatę i pamiątkowy sztandar powstańczy. Koło domu poety Dimczo Debelianowa jest grób jego matki. Interesująca jest też cerkiew "Sw. Nikołaj" i "Mauzoleum - Grobowiec Powstańców z 20 kwietnia". Z Kopriwszticy bierze początek wiele szlaków i eko-ścieżek, m. in. na najwyższy szczyt Sredniej Gory - Bogdan (1604 m. n.p.m.).
Monastyr Trojanski Trzeci - klasztor Trojański (po Bułgarsku: monastyr) jest trzecim, co do wielkości klasztorem w Bułgarii po klasztorach: Rylskim i Baczkowskim. Położony jest malowniczo w dolinie rzeki Czarny Osym, 10 kilometrów na południowy wschód od miasta Trojan, na górze Stara Pianina.Jest to największy, a zarazem jeden z najdostępniejszy monastyrów w Bułgarii. W klasztorze znajduje się cudowna ikona Bogurodzicy o Trzech Rękach.
Szumen - jest to miasto założone przed 3200 laty. Prawdopodobnie jego nazwa jest związana ze słowem "szuma" - miejsce wśród gęstych lasów. Jest to kołyska bogatej kultury duchowej i materialnej - trackiej, rzymskiej, bizantyjskiej i bułgarskiej. Szczególnie aktywny okres rozwoju kulturalnego przypada na bułgarski Złoty Wiek. Do XV w. Miasto znajdowało się na płaskowyżu, otoczone umocnieniami. Po wyprawie krzyżowej Władysława Warneńczyka i Janosza Huniadego w 1444 r. twierdza została zburzona, a miasto było przeniesione na obecne miejsce - Iłczow Bair. 3 km od centrum miasta znajduje się Twierdza Szumenska. Jest to bardzo dobrze zachowany i o dużym znaczeniu zabytek historyczny. Pochodzi z epoki wczesnego i późnego antyku, a w Średniowieczu była dobudowywana. Awarzy i Słowianie ją burzą, a bułgarski chan Omurtag - ją odbudowuje.

Wybrzeże Morza Czarnego

Warna to największy port bułgarski nad Morzem Czarnym, jest letnią stolicą kraju. Warna to bardzo dobre miejsce na parodniowe plażowe leniuchowanie. Ostatnimi laty Warna przeistoczyła się w twór, który określić trzeba jako ośrodek plażowy z rozległymi parkami, muzeami, obiektami historycznymi, bazą noclegową, restauracjami, teatrami i zatłoczonymi deptakami. Miasto oznakowane jest z użyciem nazw pisanych alfabetem łacińskim. To aglomeracja z bardzo specyficzną atmosferą, położona w zatoce otoczonej wzgórzami nadającymi okolicy niezwykle scenicznego charakteru. Budowle przemysłowe, tak jak duża fabryka chemiczna oraz kombinat hutniczy, zlokalizowane są w zachodniej części miasta. Do miejsc, które powinien odwiedzić każdy turysta zaliczamy: Park Nadmorski, Nadmorskie Łaźnie, Muzeum Marynarki Wojennej, Planetarium i Obserwatorium Astronomiczne, Delfinarium, Muzeum Morza Czarnego, Opera, Muzeum Archeologiczne, Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy.
Plaże - miejscem, które przyciąga tysiące turystów są oczywiści plaże Bułgarskie. Północna część wybrzeża bułgarskiego, z małymi wioskami i miasteczkami, należy do mniej uczęszczanych i cichszych. Bardziej na południe znajdują się słynne nadmorskie kurorty, z najpiękniejszymi plażami Bułgarskiej Riwiery. Stolicą tej części wybrzeża jest Warna - kulturalne i rozrywkowe centrum, z ogromną liczbą barów, restauracji i dyskotek. Na południe od Warny zobaczymy piękne ujścia rzek, ustronne, wąskie plaże i małe wioski. Wokół Burgas - drugiego, co do wielkości miasta wybrzeża - rozlokowały się perły riwiery: Nesebyr i Sozopol, a także najpiękniejsze kąpieliska ze Słonecznym Brzegiem na czele. Ta część Bułgarii jest doskonale rozwinięta pod względem bazy turystycznej i poziomu świadczonych usług. Natomiast następny region - na południe od Sozopolu aż do granicy tureckiej - jest naturalny i fascynujący. Duża liczba miejsc kempingowych, wesołe towarzystwo, nieujarzmiona natura, młodzi ludzie - oto najlepsza definicja tego regionu.
Atutem wybrzeża czarnomorskiego jest pogoda - nawet jeśli nie dopisuje w głębi kraju, na wybrzeżu i tak jest ciepło. Zakochani turyści koniecznie muszą zwiedzić Achtopol - "Miasto Miłości". To jedno z wysuniętych na południe miast bułgarskich na wybrzeżu Morza Czarnego. Od strony lądu Achtopol otaczają góry Średniej Strandży. Miasto jest reklamowane jako najbardziej słoneczne miejsce w całej Bułgarii, a ponadto posiada jedną z najdłuższych plaż na wybrzeżu bułgarskim, co przyciąga turystów nie tylko w okresie letnim.
Starożytnym Grekom było ono znane jako Agatopolis ("Miasto szczęścia"). Dziś jest cichym i spokojnym miejscem położonym nieco na uboczu. Miasto jest warte polecenia osobom, które nie mogą sobie pozwolić na pobyt w drogich, znanych kurortach lub tęsknią za spokojnym wypoczynkiem. Jeśli ktoś szuka wrażeń z nocnych zabaw do samego rana lub atmosfery życia nocnego, jakimi tętni Primorsko lub Słoneczny Brzeg, tu ich nie znajdzie. Plaże czarnomorskiego wybrzeża są piaszczyste, na ogół dobrze utrzymane. W miejscowościach turystycznych spotkac tez można dobra infrastrukturę - wypożyczalnie sprzętu plażowego, bary, baseny itp. Bułgaria oferuje szeroką gamę aktywnych form wypoczynku. Każdy tu znajdzie coś dla siebie. Z powodzeniem mogą się oddać swej pasji rowerzyści górscy, alpiniści i amatorzy wspinaczki, kajakarze, lotniarze, grotołazi, jak i żeglarze, amatorzy windsurfingu oraz nurkowania. Niemal całe wybrzeże Morza Czarnego - od Północy aż po jego południowy kraniec usiane jest nadmorskimi kurortami. Kameralne czarnomorskie wioski, wielkie kurorty o europejskim standardzie czy zamknięte w labiryntach wąskich uliczek stare miasteczka stanowią nie tylko o niezwykłej różnorodności, ale także o nieskończonych możliwościach zorganizowania sobie czasu, zgodnie z własnymi upodobaniami i potrzebami. Turyści nastawieni na wypoczynek nad brzegiem morza, powinni wiedzieć, że wspaniałych, piaszczystych plaż - idealnych do spędzenia na nich całego urlopu - szukać należy bardziej na południu. W północnej części, do wysokości Bałcziku, plaże są kamieniste. Podróżując tą trasą warto zajrzeć do ogrodu botanicznego w Bałcziku, czy delfinarium w Warnie. Jednak spragnieni nadmorskiej rekreacji turyści powinni wybrać Złote Piaski lub Słoneczny Brzeg - kurorty, w których wszystko zostało urządzone z myślą o wygodzie turystów. Wypoczynek jest tu droższy niż w pozostałych miejscach na wybrzeżu, ale komfort i zadowolenie z udanych wakacji mogą być tego warte. W takich miejscach jak te, początek dni daje znać o sobie zapachem dojrzałych pomidorów, soczystych owoców i aromatem kawy. Wkradające się oknami promienie zapraszają na kolejny słoneczny dzień. Lazur wód w przyhotelowych basenach przyciąga amatorów leżakowania już od najwcześniejszych godzin rannych. Zwolennicy wczesnych morskich kąpieli zajmują miejsca na złotej plaży. Pierwsze słońce ogrzewa setki amatorów opalenizny, wpatrzonych w morską impresję poranka. Coraz więcej pojawiających się turystów sprawia, że linia widnokręgu staje się kolorowa od kwiecistych leżaków, dmuchanych materaców, wzorzystych ręczników. Zwolennicy aktywnego spędzania czasu korzystają z możliwości uprawiania windsurfingu, pływają na rowerach wodnych, skuterach, motolotniach. Wypocząć można także wybierając się na wycieczkę łodzią. Wielokilometrowy pas złotego piasku niesie również rozkoszny wypoczynek dla miłośników naturyzmu. W Bułgarii bowiem opalanie się w toplessie, czy nago na wyznaczonych do tego odcinkach plaży nie należy do zwyczajów kalających pruderię tubylców.
Burgas - spacer po rozległym Parku Nadmorskim w letni wieczór. To czwarte pod względem wielkości miasto Bułgarii, położone w środkowo-południowej części wybrzeża Morza Czarnego, w niewielkiej odległości od świetnie rozwiniętych kurortów turystycznych, jak Pomorie i Nessebar. Miejscowość stanowi ważny punk komunikacyjny, łączący siecią autobusową całe bułgarskie wybrzeże. Miasto jest ośrodkiem turystycznym i handlowym, znajdziemy tu centra handlowe, parki rozrywki i świetnie zagospodarowane, piaszczyste i słoneczne plaże. Warto zaznaczyć, że tutejszy piasek z dużą zawartością tlenków żelaza na właściwości lecznicze. A zaraz błękit morza zachęcający do kąpieli i uprawiania sportów wodnych. Zaraz przy zadbanym, nadmorskim deptaku znajdziemy restauracje, kawiarnie na świeżym powietrzu, w których, w otoczeniu kolorowych ogrodów, będziemy mogli przekąsić regionalne danie lub napić się zimnego koktajlu owocowego. Dużą popularnością cieszy się restauracja na wodzie, zlokalizowana na wysokości między Burgas a Nessebarem.
Bałczik jest jednym z najmilszych miasteczek na wybrzeżu i zarazem jest bardzo dobrą bazą wypadową do zwiedzania okolicznych atrakcji jak Warna, Aładża Monastir, Iajla, Nos Kaliakra, Kamienny Las i inne. Nie jest specjalnie zatłoczony i nie zatracił swojego własnego charakteru na rzecz turystów. Strome uliczki nadają miasteczku miłego charakteru. Charakterystyczna jest promenada nadmorska, wyposażona w liczne restauracje z niewygórowanymi cenami i nawet dyskoteką w pobliżu największej atrakcji - ogrodu botanicznego. W ogrodzie znajduje się pałac rumuńskiej królowej Marii i warta obejrzenia kolekcja kaktusów. Oprócz tego w Bałcziku znajduje się miejska galeria i ciekawe muzeum regionalne, kilka “czeszm” (obudowanych źródełek z pitną wodą), no i meczet. Turyści zainteresują się tu przede wszystkim wąską, lecz bardzo czysta plaża. Niemniej w Bałcziku zwiedzić można muzeum historyczne, galerię sztuki i cerkiew św. Mikołaja z 1866 r. Koniecznie obejrzeć trzeba pałacyk zbudowany w latach 1924 - 31 na zamówienie rumuńskiej królowej Marii jako jej letnia rezydencja. Autorami projektu byli włoscy architekci. Kompleks składa się z 10 willi i kaplicy stanowiących swobodną kompozycję stylową, z wieloma elementami orientalnymi (stąd często pałacyk mylony jest z meczetem). Przepiękny park, a właściwie ogród botaniczny, stworzono w latach 1924 - 36 według projektu Francuza Jules'a Janinę. Obejmuje on ponad 35 ha, na których „rezyduje" ok. 3 tyś. gatunków drzew, krzewów i kwiatów. Sam "Ogród Kaktusów" obejmuje ponad 250 gatunków, przez co stanowi ich drugą, pod względem liczby odmian, kolekcję europejską. Sam park jest imitacją słynnego labiryntu kreteńskiego, zatem kaplicę zbudowano z kamienia sprowadzonego z Krety. Najpiękniejszy jest „Ogród Allacha”, choć „Srebrna Studnia” i alejki wykładane kamieniami młyńskimi są również bardzo malownicze. Gliniane donice sprowadzono z Maroka. Muzeum i ogród zwiedzać można codziennie.
Jeziora Burgaskie - Bułgaria może poszczycić się przepięknymi jeziorami polodowcowymi. Turyści najczęściej odwiedzają Siedem Rilskich Jezior, które znajdują się w północno-zachodniej części Riły na wysokości od aż 2100 do 2500 m n.p.m. Wartkie potoki i strumyki łączą te rozmieszczone kaskadowo jeziora tworząc w ten sposób wodospady. Jeziora mają nadane imiona, które odzwierciedlają w pewien sposób ich cechy: Łza - ma krystalicznie czystą wodę, Oko - ma okrągły kształt i ciemnoniebieski kolor (z głębokością 37,5 metra jest najgłębszym jeziorem w Bułgarii), Nerka - ma strome i skaliste brzegi no i przede wszystkim kształt nerki, Botaniczne - ma nieregularny kształt i niskie brzegi, Bliźniak - jest jeziorem podwójnym a zarazem największym spośród tych siedmiu, Dolne - jest położone najniżej ze wszystkich, wypływa z niego rzeka Dżerman, a Rybne - jest najpłytsze. Do Siedmiu Jezior turyści zazwyczaj dochodzą od Saparewa Bania lub od Rilski Monastyr, choć pod kątek krajobrazowym nie robi to większej różnicy - widoki i tak są oszałamiające. W sierpniu jeziora te są otoczone soczystą zielenią - wtedy też jest tu najpiękniej. Podczas ładnej pogody Rilskie Jeziora są nadzwyczaj spokojne i krystalicznie przezroczyste. Co ciekawe - w sierpniu powietrze jest tu jednak chłodne. Zimą jeziora zamarzają i pokrywają się grubą warstwą śniegu.

Północna Bułgaria

Ruse dla Polaków jadących nad morze jest tylko punktem granicznym. Ale to miasto ma swoją długą historię, niepowtarzalną atmosferę i swój urok. Miasto powstało jeszcze w czasie Imperium Rzymskiego, kiedy imperatorem był Wespasian (69-79 r p.n.e.) Nazywało się Sexaginta Prista, co oznacza Port 60 statków. Ruse trzeba zobaczyć i chociaż na krótko pospacerować po Aleksandrowskiej, podziwiać budynki zaprojektowane przez włoskich, wiedeńskich i bułgarskich architektów w stylu neoklasycyzmu i secesjonizmu. Ponad dwieście budynków Ruse jest wpisanych na listę dziedzictwa kulturalnego Bułgarii. Centrum Ruse to plac Swoboda, czyli Wolność. Znajduje się tam symbol miasta - pomnik Wolności, a dla mieszkańców Ruse jest to punkt spotkań oraz wygodny punkt wyjściowy do spacerów i przechadzek.
Park Narodowy Rusenski Łom obejmuje dolinę rzeki Bieli Łom i masywy leśne między wsiami Pisaniec i Nisowo. Jego celem jest ochrona tutejszych masywów leśnych, rzadko spotykanych zwierząt i cennych roślin włączonych do t.zw. Czerwonej Księgi. Interes wzbudza rosnąca na skałach śródziemnomorska roślinność krzewiasta. Spotyka się tu wiele gatunków rzadkich i chronionych ptaków. Bułgarskie Stowarzyszenie Ochrony Ptaków i Bird Life International ogłosili dolinę rzeki Bieli Łom miejscem ważnym dla ornitologii - OWM. Żyje tu także wiele ssaków, gryzoni i nietoperzy. Skalne monastery istnieją od XII-XIV w., kiedy to było wielu mnichów pustelników. Przysposobili oni dla własnych celów naturalne jasknie, i w ten sposób powstały całe kompleksy klasztorów. Jest tam ponad 250 kościołów. Monaster w skałach "Sw. Archangeł Michaił" jest jednym z największych ośrodków kultury i literatury sakralnej w Bułgarii w XIII i XIV w. Malowidła ścienne z tamtego okresu zachowały się do dziś. Są one włączone do Wykazu Światowego Dziedzictwa Kulturalnego organizacji UNESCO.
Bełogradczik to miejscowość położona na wys. 520 m. n.p.m., oddalona od Sofii o 180 km. Rozciąga się na dwóch masywach skalnych i jest otoczony fantastycznymi tworami zwanymi Bełogradcziszki Skali. Isniejąca od wieków miejscowość wzięła swą nazwę od rzymskiej twierdzy "Belija Gradeż" (Biała Budowla). Obecny oblik pochodzi z 1837 r., kiedy to Bełogradczik był małym agragno-rzemieślniczym miastem. W 1850 r. wybuchło tu powstanie przeciw Turkom, które było krwawo stłumione, a wszyscy mieszkańcy zostali wybici. Muzeum Historyczne znajduje się w "Kyszta" - domu z 1810 r. będącym pomnikiem architektury. W mieście jest też obserwatorium astronomiczne z jednym z najsilniejszych w Bułgarii teleskopów. Ekspozycja Muzeum Naukowo-Przyrodniczego obejmuje 520 eksponatów. Tutejszy meczet pochodzi z 1751 r. i jest jedynym ocalałym ze starego miasta budynkiem. Cerkiew "Sw. Georgi Pobedonosec" została wzniesiona w 1868 r.
Widin - zwiedzenie fortecy-muzeum Baba Wida, najlepiej zachowanej kamiennej twierdzy średniowiecznej w Bułgarii. Widin jest to pierwsze większe miasto bułgarskie nad Dunajem poniżej Żelaznej Bramy (także Żelazne Wrota; przełom Dunaju w najwęższym miejscu: 150 m szerokości i 130 km długości, pomiędzy Karpatami i Dunajem; po turecku Demir Kapu, rumuńsku Portile de Fier, po bułgarsku Dżerdap), funkcjonuje jako wygodny punkt komunikacyjny z Calafatu w Rumunii, po drugiej stronie granicznej rzeki. Głównym punktem zwiedzania Widinu jest twierdza Baba Wida w północnej części parku, nad samą rzeką. Twierdzę zbudowali Bułgarzy (w okresie od X do XIV w.) na ruinach rzymskiej Bononii. W XVII w. Turcy przebudowali fortecę, a a polscy inżynierowie tak mocno obwarowali miasto od strony lądu i wody, że później Rumuni (w wojnie rosyjsko-tureckiej) z wielkim trudem Widyn zdobywali. Dzisiaj jest to najlepiej zachowana w Bułgarii, wczesnośredniowieczna kamienna budowla obronna.