Paklenica - 60 urodziny parku narodowego

Park Narodowy Paklenica niedawno obchodził 60 rocznicę ogłoszenia za teren chroniony. Park rozciąga się na 95 kilometrach kwadratowych i znajduje się na nadmorskich stokach Velebitu, nad osadą Marasovići, do strefy najwyższych szczytów górskich - Vaganski vrh, Babin vrh i Sveto brdo.

Do parku należą również rzeki Velika i Mala Paklenica, właściwie ich rozpoznawalne kaniony, które się pionowo wrzynają w południowe stoki Velebitu oraz okoliczne tereny. Tutaj na stosunkowo niewielkiej powierzchni spotkać można wyjątkowe bogactwo zjawisk i rodzajów geomorfologicznych, różnorodny świat roślin i zwierząt, atrakcyjne krajobrazy i nienaruszoną przyrodę.

Jednak najbardziej atrakcyjne i najbardziej wartościowe części południowego Velebitu to zachwycające kaniony Velikiej i Malej Paklenicy.

Kanion Velikiej Paklenicy ma 14 kilometrów długości i 500 do 800 metrów szerokości. W najwęższej części, w okolicach bunkra, szerokość kanionu wynosi zaledwie 50 metrów. Z

obydwu stron kanionu znajdują się pionowe ściany, niektóre z nich mają ponad 700 metrów. Kanion rocznie odwiedza ponad 110 000 turystów.

Kanion Malej Paklenicy jest niewielki i rzeka, która w nim płynie jest o wiele bardziej spokojna. Ma długość 12 kilometrów, szerokość od 400 do 500 metrów, a w najwęższym miejscu zaledwie 10 metrów, okalające go skały mają wysokość 650 metrów.

Dla środkowej części parku reprezentacyjny jest kompleks reliefów Borovniku i Crnego Vrhu, a w jego pobliżu znajdują się rozszerzenia dolin Mala i Velika Močila.

Wschodnia część Parku jest zróżnicowana pod względem geomorfologicznym, niedostępna i dzika. Dalej na wschód ta strefa dziczy zmienia się w bardziej łagodne formy w części Malego i Velikiego Libinja, tworzone przez wypłaszczenia krasowe z licznymi zapadlinami, których dna zostały w większości zbadane.

Górne partie Parku Narodowego Paklenica tworzy wąski grzbiet Velebitu, szerokości od jednego do trzech kilometrów. Tutaj znajduje się najwyższy szczyt Velebitu - Vaganski vrh (1757 metrów).

Wycieczka piesza to jedyny sposób na poznanie Parku, na jego terenie znajduje się 150 - 200 kilometrów szlaków i dróg, od turystycznych, które z kanionu Velikiej Paklenicy

prowadzą do jaskinii Manita, leśniczówki „Lugarica” i schroniska, po górskie prowadzące do najwyższych szczytów Velebitu. Szlaki w Parku oznaczone są tablicami i przy pomocy oznaczeń górskich.

W Parku znajduje się schronisko górskie “Paklenica”, w którym jest 50 miejsc noclegowych w pokojach wieloosobowych. Z kanionu Velikiej Paklenicy do schroniska idzie się około dwie godziny. Schronisko czynne jest codziennie od czerwca do września, a w pozostałych miesiącach tylko w weekendy. Park Narodowy Paklenica jest największym chorwackim centrum alpinistycznym, znanym również poza granicami Chorwacji. Szczególny urok temu miejscu dodaje bliskość wybrzeża i dlatego Riwiera Paklenicka jest świetnym miejscem do połączenia wspinaczki i sportów wodnych. Historia wspinaczki w Paklenicy zaczęła się w 1938 roku. Obecnie w miejscach wspinaczkowych na Paklenicy jest ponad 360 wyposażonych tras o zróżnicowanym poziomie trudności, tak więc każdy wspinacz może znaleźć coś dla siebie. Główny sezon wspinaczkowy na Paklenicy zaczyna się na wiosnę i trwa do późnej jesieni.

W Parku są trzy szlaki edukacyjne i jedna trasa rowerowa. Nazwa Parku pochodzi od nazwy żywicy czarnej jodły “paklina”, którą lokalni mieszkańcy wykorzystywali w leczeniu ludowym do zasklepiania ran i jako paliwa do oświetlenia oraz do lakierowania dawnych łodzi.


Źródło: CNTB